Royal Delft Proud Mary 6

Proud Mary 'Mix Pattern Cobalt'

Deze Proud Mary kan op twee manieren bekeken worden; of ze bestaat uit een lijfje (het onderste deel->haar twee handen onderde cape) met een blauw gezicht en bolhoed op. Óf ze bestaat traditioneel uit de witte rok, het blauwe lijfje, de witte kraag en witte hoofd.

Enfin, weer een Proud Mary waar het oog naartoe getrokken wordt.

Proud Mary is uit 4 delen opgebouwd, welke indien u meerdere Proud Mary's heeft, vrijuit kunt wisselen. Zo maakt u uw eigen Proud Mary.

Over Proud Mary
Genoemd naar Mary II, de vrouw van stadhouder Willem III en groot liefhebber en verzamelaar van Delfts Blauw in de Gouden Eeuw. Ontstaan uit de wens om het iconische Delfst Blauw een eigentijdse look & feel te geven met een knipoog naar de 17e eeuw. Het design is van Chris Koens & Ramón Middelkoop afkomstig.
De vernoeming naar één van de grootste verzamelaars uit de Gouden Eeuw is geen toeval.

'Het is mijn wens om uit te groeien tot een hedendaags verzamelobject, een modern icoon van het Delfts Blauw van Royal Delft. Ik ben trots dat ik het nieuwe icoon van Royal Delft mag worden; Proud Mary".

Deze Proud Mary behoort tot de Transfer-collectie
Proud Mary Transfer is 17cm hoog
Ze weegt 600gram

Proud Mary is verpakt in een mooie giftbox met Certificaat van Echtheid

Het Verhaal

Royal Delft creëert al sinds 1653 hoogwaardig Delfts Blauw.
Royal Delft is tegenwoordig de internationale naam, De Porceleyne Fles mag nog steeds een in Nederland zeer bekende merknaam zijn welke nog door velen wordt gebruikt.

Doordat de watergeuzen bij het buitmaken van Portugese “Kraken” bij de ladingen ook Chinees porselein vonden en dat naar Holland brachten plus het feit dat de Oost-Indische Compagnie vanaf 1602 dit porselein ook in aanzienlijke hoeveelheden uit het Verre Oosten meebrachten, viel op dat dit porselein met blauwe decors op witte ondergrond hier in Nederland zeer in de smaak viel. De Hollandse pottenbakkers trachtten dan ook al spoedig iets dergelijks te maken.

Porselein was een hier onbekende grondstof en dus werden pogingen gedaan om met inheemse klei het Oosterse product zo goed mogelijk te benaderen, hetgeen in een betrekkelijk klein aantal jaren lukte. Het was vooral in Delft en Rotterdam dat deze pogingen werden gedaan en toen men eenmaal slaagde, breidde het aantal bedrijven in deze steden zich sterk uit, zodat Rotterdam het uiteindelijk tot 12 en Delft tot ca. 32 fabriekjes bracht.

In 1653  werd “De Porceleyne Fles” opgericht door David Anthonisz van der Pieth aan het Oosteinde in Delft.

Na vele overnames kocht Joost Thooft, een Delfts ingenieur, de fabriek in 1876 met de bedoeling de oude traditie, de vervaardiging van Delfts Blauw, weer in ere te herstellen. Joost Thooft voegde tevens zijn monogram JT, een apothekersflesje en het woord “Delft” aan het merk toe. Hij stierf op de leeftijd van 46 jaar en Abel Labouchere zette de fabriek alleen voort. In 1904 werd het bedrijf omgezet in een naamloze vennootschap. Als blijk van waardering voor de pogingen die de onderneming sinds 1876 in het werk gesteld had om de naam van Delft en die van de keramische industrie in het algemeen in ere te herstellen, werd in 1919 het predikaat “Koninklijk” verleend.

Royal Delft heeft het nooit erg makkelijk gehad om zich overeind te houden, zelfs recent niet. Maar door het geleverde vakwerk en de iconische status bestaat ze nog steeds en werkt hard om overeind te blijven. Nu in 2021, wil De Porceleyne Fles graag het Museum-predikaat binnen halen.

Tot op de dag van vandaag wordt het aardewerk van Royal Delft in de fabriek vervaardigd. De klassieke stukken worden hier gebakken, geglazuurd en nog een keer gebakken.

Transfer proces
Naast het handbeschilderde,The Original Blue, zijn er nog een aantal unieke Royal Delft collecties zoals Blueware en Peacock Sympony die met een zeefdruk worden gemaakt. Bij deze producten wordt de decoratie middels de transfer techniek aangebracht, die zijn Engelse oorsprong vanaf de 18e eeuw kent. Destijds werd op tissue papier een gegraveerde koperplaat met natte inkt gedrukt en vervolgens werd het tissue-papier weer gedrukt op een keramisch oppervlak. Op het laatst werd het keramiek op lage temperatuur gebakken en verscheen de decoratie op het product. Tegenwoordig wordt geen tissuepapier meer gebruikt, maar een zeefdruk. De meesterschilders van Royal Blue zijn ook bij dit proces betrokken. Zij schilderen met dezelfde zwarte inkt het decor op papier. Dit papier gaat naar de drukker en deze scant hem in om er uiteindelijk een zeefdruk van te maken. Na nog wat technische stappen blijft er een ‘transfer’ over. Deze transfer wordt op de geglazuurde laag gebracht, waarna deze tijdens het tweede bakproces versmelt met het glazuur.

Vandaag de dag vindt er nog steeds een klein deel van de Transfer-productie in Delft plaats, maar het overgrote deel wordt buiten Nederland vervaardigd, doordat de loonkosten in Nederland helaas te hoog zijn.